Verbum

генератар, ✂, м.

Агульная назва ўстройстваў, машын, што вырабляюць якія-н. прадукты, выпрацоўваюць энергію або перапрацоўваюць адзін від энергіі ў другі.

• Г. ідэй (перан.).

|| прым. генератарны, ✂.

генетык, ✂, м.

Спецыяліст у галіне генетыкі.

генетыка, ✂, ж.

Навука, якая вывучае развіццё арганізмаў і законы спадчыннасці.

|| прым. генетычны, ✂.

геній, ✂, м.

1. Самая высокая ступень творчай здольнасці.

   • Музычны г. Чайкоўскага.

2. Чалавек, надзелены такой здольнасцю.

   • Творчасць геніяў.

3. У старажытнарымскай міфалогіі: дух — заступнік чалавека, пазней — увогуле ўвасабленне дабра, зла і пад.

   • Добры г. (той, хто памагае каму-н., аказвае на каго-н. дабратворны ўплыў).
   • Злы г. (той, хто аказвае на каго-н. дрэнны ўплыў).

геніяльны, ✂.

1. Надзелены геніем (у 1 знач.).

   • Г. пісьменнік.

2. Уласцівы генію.

   • Геніяльная сімфонія Шастаковіча.

|| наз. геніяльнасць, ✂.

генштаб, ✂, м.

Скарачэнне: генеральны штаб.

|| прым. генштабаўскі, ✂.

географ, ✂, м.

Спецыяліст у галіне геаграфіі.

геолаг, ✂, м.

Спецыяліст у галіне геалогіі.

геолагаразведка, ✂, ж.

Геалагічныя пошукі карысных выкапняў.

|| прым. геолагаразведачны, ✂.

геолагаразведчык, ✂, м.

Той, хто займаецца геолагаразведкай.

|| ж. геолагаразведчыца, ✂.