Verbum

тоўста...

Першая частка складаных слоў, якая адпавядае па знач. слову тоўсты і пішацца, калі націск у другой частцы слова падае не на першы склад, напр. тоўстагаловы, тоўстасцябловы, тоўставалакністы.

тоўсты, ✂.

1. Вялікі, значны ў аб’ёме, у абхваце.

   • Т. чалавек.
   • Тоўстая бяроза.

2. Вялікі ў папярочным сячэнні.

   • Тоўстае дрэва.
   • Тоўстая вяроўка.

3. Пра голас, гук: нізкі, густы.

|| наз. таўшчыня, ✂.

тоўчаны, ✂.

Атрыманы ў выніку таўчэння.

• Тоўчаная бульба.

тоўшча, ✂ і тоўшч, ✂, ж.

Слой якога-н. рэчыва, што мае вялікую таўшчыню.

• Т. зямной кары.

точаны, ✂.

1. Наточаны, востры.

   • Точаная брытва.

2. Які вытачылі.

   • Крэсла на точаных ножках.

3. перан. 3 правільнымі, прыгожа акрэсленымі лініямі (пра рысы твару, фігуру і пад.).

   • Т. профіль.

точна, прысл.

У выразе: так точна! — так, менавіта так.

тпру, выкл.

Выкрык, якім спыняюць каня.

◊

• Ні тпру, ні но (разм.) — ні ўзад, ні ўперад; нічога не атрымліваецца.

трава, ✂, ж.

Расліна з аднагадовымі зялёнымі неадзеравянелымі парасткамі і сцяблом.

◊

• Трава травой (разм. неадабр.) — пра нясмачную яду.

|| памянш. траўка, ✂ і травіца, ✂.

|| прым. травяны, ✂.

трава...

Першая частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову трава, напр. травакосны, травасеянне, травасумесь.

траваедны, ✂.

Які корміцца расліннай ежай (пра жывёл).

• Траваедныя жывёлы.