трава, ✂, ж.

Расліна з аднагадовымі зялёнымі неадзеравянелымі парасткамі і сцяблом.

◊

  • Трава травой (разм. неадабр.) — пра нясмачную яду.

|| памянш. траўка, ✂ і травіца, ✂.

|| прым. травяны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)