Verbum

этна...

Першая частка складаных слоў са знач. які мае адносіны да народа, напр. этнагеаграфія, этнадэмаграфія, этнакультуразнаўчы, этналінгвістыка, этнамоўны, этнамузыказнаўства, этнапсіхалогія, этнасацыялогія.

этнагеаграфія, ✂, ж.

Навуковая дысцыпліна, што знаходзіцца на стыку этнаграфіі з геаграфіяй і вывучае размяшчэнне этнічных супольнасцей, асаблівасці іх рассялення і тэрытарыяльных узаемаадносін у цеснай залежнасці ад сацыяльна-эканамічных, палітычных, прыродных і іншых фактараў.

|| прым. этнагеаграфічны, ✂.

этнагенэз, ✂, м. (спец.).

Паходжанне народаў.

• Э. славян.

|| прым. этнагенетычны, ✂.

этнаграфія, ✂, ж.

1. Навука, якая вывучае матэрыяльную і духоўную культуру народаў.

2. Асаблівасці быту, нораваў, культуры, звычаяў якога-н. народа, народнасці, мясцовасці і пад.

   • Э. палескага краю.

|| прым. этнаграфічны, ✂.

этналогія, ✂, ж.

Навука, якая даследуе народы, іх паходжанне (этнагенез), рассяленні, побыт і культуру; этнаграфія (у 1 знач.).

|| прым. этналагічны, ✂.

этнаніміка, ✂, ж.

Раздзел анамастыкі, які вывучае назвы нацый, народаў, народнасцей, плямёнаў і г.д.

|| прым. этнанімічны, ✂.

этнас, ✂, м. (спец.).

Від устойлівай сацыяльнай групоўкі людзей, што ўзнік гістарычна (племя, народнасць, нацыя).

этнічны, ✂.

Які мае адносіны да якога-н. народа.

• Э. склад насельніцтва.

○

• Этнічная супольнасць — устойлівая сацыяльная група людзей (племя, народнасць, нацыя), якая ўзнікла гістарычна.

этнограф, ✂, м.

Спецыяліст па этнаграфіі.

этнолаг, ✂, м.

Спецыяліст па этналогіі.