Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

цукраваць, ; незак. (разм.).

Пасыпаць, запраўляць цукрам, саладзіць.

  • Ц. кашу.

цукразавод, , м.

Завод, на якім вырабляецца цукар (у 1 знач.).

|| прым. цукразаводскі, .

цукразаводчык, , м.

Уладальнік цукраварнага завода.

|| ж. цукразаводчыца, .

цукраметр, , м. (спец.).

Прыбор для вымярэння канцэнтрацыі цукру ў растворах.

|| прым. цукраметравы, .

цукранос, , м.

Расліна, багатая цукрам.

|| прым. цукраносны, .

цукрова-белы, .

Белы, як цукар, чыста-белы.

цукроза, , ж. (спец.).

Трысняговы або бурачны цукар, які ўтвараецца рэшткамі глюкозы і фруктозы.

|| прым. цукрозны, .

цукроўка, , ж.

Летні гатунак ігрушы з салодкімі пладамі, а таксама сам плод гэтага дрэва.

цукрысты, .

  1. Які змяшчае ў сабе значную колькасць цукру (у 1 знач.).

    • Цукрыстыя плады.
  2. Які мае структуру цукру.

|| наз. цукрыстасць, .

цунамі, нескл., н.

Гіганцкія разбуральныя хвалі, якія ўзнікаюць на паверхні акіяна ў выніку падводнага землетрасення або вывяржэння падводных ці астраўных вулканаў.