Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

іржаны, і ржаны, .

Тое, што і аржаны.

іржаць, і ржаць, , незак.

  1. Пра каня: падаваць уласцівы каню голас.

  2. Гучна смяяцца, рагатаць (разм.).

|| наз. іржанне, і ржанне, .

іржышча, і ржышча, , н.

  1. Зжатае поле.

    • Каровы пасвіліся на ржышчы.
  2. Астаткі сцяблоў ад зжатага збожжа на полі.

іржэўнік, і ржэўнік, , м.

Тое, што і іржышча.

ірландцы, , м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Ірландыі.

|| ж. ірландка, .

|| прым. ірландскі, .

іронія, , ж.

Тонкая, скрытая насмешка.

  • Горкая і.
  • І. лесу (перан. недарэчная выпадковасць).

|| прым. іранічны, .

ірыгатар, , м.

Спецыяліст па ірыгацыі.

ірыгацыя, , ж.

Штучнае абвадненне зямель.

|| прым. ірыгацыйны, .

  • І. канал.

ірыс1, , м.

Радужная абалонка вока.

ірыс2, , м.

  1. Сорт цвёрдых вязкіх цукерак у выглядзе кубікаў карычневага колеру.

  2. адз. Суканыя каляровыя ніткі для вышывання, вязання.