Verbum

фіжмы, ✂.

У 18 — пач. 19 стст.: шырокі каркас, зроблены з кітовага вуса ў выглядзе абруча, які надзяваўся пад спадніцу і надаваў пышнасць фігуры, а таксама спадніца з такім каркасам.

фізіёлаг, ✂, м.

Вучоны — спецыяліст у галіне фізіялогіі (у 1 знач.).

фізік, ✂, м.

Спецыяліст па фізіцы.

фізіка, ✂, ж.

1. Адна з асноўных галін прыродазнаўства — навука аб уласцівасцях і будове матэрыі, аб формах яе руху і зменах, аб агульных заканамернасцях з’яў прыроды.

   • Тэарэтычная ф.

2. Самі такія ўласцівасці і будова, формы руху і змянення.

   • Ф. цвёрдага цела.
   • Ф. плазмы.
   • Ф. ядра.

|| прым. фізічны, ✂.

фізічны, ✂.

1. гл. фізіка.

2. Які мае адносіны да дзейнасці мышцаў, мускулаў у жывых істот; цялесны.

   • Фізічная праца.
   • Фізічная прыгажосць.
   • Перамагчы фізічна (прысл.).

3. Які адносіцца да палавых узаемаадносін.

   • Фізічная блізкасць.

4. Матэрыяльны.

   • Фізічнае старэнне машын.

○

• Фізічная асоба (спец.) — чалавек як носьбіт грамадзянскіх правоў і абавязкаў.

фізіялогія, ✂, ж.

1. Навука аб жыццядзейнасці арганізма, яго клетак, органаў, функцыянальных сістэм.

   • Ф. чалавека.
   • Ф. раслін.

2. Сукупнасць жыццёвых працэсаў, што адбываюцца ў арганізме і яго частках.

   • Ф. вышэйшай нервовай дзейнасці.
   • Ф. дыхання.

3. перан. Грубая пачуццёвасць, секс (разм.).

|| прым. фізіялагічны, ✂.

фізіяномія, ✂, ж. (разм.).

Твар чалавека.

• Непрыемная ф.
• Пацешная ф.
• Ф. мясцовасці, вёскі (перан. знешні выгляд).

фізіятэрапеўт, ✂, м.

Спецыяліст па фізіятэрапіі.

• Урач-ф.

фізіятэрапія, ✂, ж.

Раздзел медыцыны, які вывучае ўздзеянне на арганізм розных фізічных фактараў (святла, цеплыні, вады, электрычнасці і пад.) і лячэнне хвароб фізічнымі прыроднымі сродкамі.

|| прым. фізіятэрапеўтычны, ✂.

• Ф. кабінет.

фізкультура, ✂, ж.

Фізічная культура, усебаковае ўмацаванне і ўдасканаленне чалавечага цела пры дапамозе фізічных практыкаванняў.

• Зала для фізкультуры.
• Адпусціць сродкі на фізкультуру.

|| прым. фізкультурны, ✂.