Verbum

родны, ✂.

1. Які знаходзіцца ў кроўнай роднасці, а таксама наогул у роднасці (у 1 знач.).

   • Р. брат.
   • Родная цётка.
   • Гасціць у родных (наз.).

2. Свой па нараджэнню, па духу, па звычках.

   • Родная вёска.
   • Родная мова (мова сваёй радзімы, на якой гавораць з дзяцінства).

3. Дарагі, любы, мілы (у звароце).

|| ласк. родненькі, ✂.

роды, ✂.

Фізіялагічны працэс з’яўлення на свет дзіцяці.

• Прымаць р.

|| прым. родавы, ✂.

• Родавыя схваткі.

рожа, ✂, ж.

Інфекцыйная хвароба, якая характарызуецца запаленнем скуры або слізістай абалонкі.

|| прым. рожысты, ✂.

• Рожыстае запаленне.

розга, ✂, ж.

1. Тонкая гнуткая галінка, дубец як прылада для пакарання.

2. мн. Удары, пакаранне такімі дубцамі (уст.).

   • Усыпаць розаг.

|| прым. розгавы, ✂.

роздум, ✂, м.

Стан сканцэнтраванасці думак, задумлівасці.

• Р. над кнігай.
• Упасці ў р.

розна, прысл.

Не разам, паасобку.

• Харчавацца р.

розна... (а таксама разна...).

Першая частка складаных слоў у знач. розны, з розным (тым, што названа другой асновай), па-рознаму, напр. рознаіменны, рознатыповы, рознасастаўны.

рознааблічны, ✂ (кніжн.).

Розны па саставу, стракаты (у 2 знач.).

• Р. натоўп.

|| наз. рознааблічнасць, ✂.

рознабаковы, ✂.

Які ахоплівае розныя бакі чаго-н., разнастайны.

• Рознабаковая дзейнасць.
• Рознабаковыя інтарэсы.

|| наз. рознабаковасць, ✂.

рознагалоссе, ✂ і рознагалосіца, ✂, н.

1. Бязладныя галасы, гукі.

   • Птушынае рознагалоссе (і птушыная рознагалосіца).

2. Адсутнасць згоды ў поглядах, думках.

   • Р. па асноўных пытаннях.
   • Рознагалоссі (і рознагалосіца) паміж мужам і жонкай.

3. Супярэчлівасць, няўзгодненасць.

   • Р. ў паказаннях сведак.