Verbum

крывінка, ✂, ж. (разм.).

1. Капелька крыві.

   • Ні крывінкі ў твары (пра вельмі бледнага чалавека).

2. Пра роднага па крыві.

   • Гэта ж мая к.

крывіцца, ✂; незак.

1. Станавіцца крывым, перакрыўленым.

   • Паркан пачаў к.

2. Крывіць губы, рот і пад., выказваючы нязгоду з чым-н., незадавальненне чым-н.

|| зак. пакрывіцца, ✂ і скрывіцца, ✂.

крывіць, ✂; незак.

Рабіць крывым, перакошаным, выгнутым.

• К. абцасы.
• К. губы (выражаць грэблівасць).
• К. душой (перан. гаварыць няшчыра, не так, як падказвае сумленне).

|| зак. пакрывіць, ✂ і скрывіць, ✂.

крывічы, ✂, м.

Усходнеславянскае племянное аб’яднанне 6—10 стст., якое займала тэрыторыю ў вярхоўях Заходняй Дзвіны, Дняпра і Волгі.

• Полацкія к.

|| прым. крывіцкі, ✂.

• Крывіцкія курганы.

крывы, ✂.

1. Выгнуты, не прамы.

   • Крывая дошка.
   • К. цвік.
   • Крывога дрэва не выпрастаеш (прыказка).
   • Крывое люстра (якое дае скажонае адлюстраванне; таксама перан.).

2. Ненармальны, пакалечаны (пра часткі цела).

   • Крывая рука.

3. З пашкоджанай нагой (нагамі); кульгавы (разм.).

|| наз. крывізна, ✂.

крывяністы, ✂.

З кроўю, які змяшчае ў сабе пэўную колькасць крыві.

• Крывяністае мяса.

|| наз. крывяністасць, ✂.

крывянка, ✂, ж.

Крывяная каўбаса.

крывяносны, ✂.

Які служыць для кровазвароту.

• Крывяносныя сасуды.

крывяны, ✂.

1. гл. кроў.

2. Які складаецца з крыві.

   • Крывяная пляма.

3. Прыгатаваны з крыві, з крывёю.

   • Крывяная каўбаса.

крыга​¹, ✂, ж.

Ільдзіна на рацэ, на моры.