крывічы, ✂, м.

Усходнеславянскае племянное аб’яднанне 6—10 стст., якое займала тэрыторыю ў вярхоўях Заходняй Дзвіны, Дняпра і Волгі.

  • Полацкія к.

|| прым. крывіцкі, ✂.

  • Крывіцкія курганы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)