Verbum

малочны, ✂.

1. гл. малако.

2. Які дае многа малака.

   • Малочная карова.

3. Звязаны з перапрацоўкай малака.

   • М. завод.

4. Які выдзяляе малако.

   • Малочныя залозы.

5. Прызначаны для малака.

   • Малочныя бітоны.

6. Выкармлены малаком.

   • Малочныя парасяты.

7. малочнае, -нага, н. Ежа з малаком або з малака.

   • Ён харчуецца толькі малочным.

◊

• Малочныя зубы — зубы ў дзяцей, якія выпадаюць пасля шасцігадовага ўзросту.

• Малочны брат або малочная сястра — аб няродных людзях, выкармленых малаком адной жанчыны.

• Малочныя рэкі з кісельнымі берагамі (разм.) — матэрыяльна забяспечанае жыццё.

малпа, ✂, ж.

1. Млекакормячая жывёліна атрада прыматаў, якая па будове свайго цела з’яўляецца самай блізкай да чалавека.

   • Шыраканосыя малпы.

2. Пра чалавека, які крыўляецца (разм.).

|| памянш. малпачка, ✂.

|| прым. малпавы, ✂ і малпіны, ✂.

• Малпавы запаведнік.
• Малпінае футра.

малпаваць, ✂; незак. (разм.).

Крыўляцца, пераймаць чые-н. рухі, міміку і пад.

|| наз. малпаванне, ✂.

малпападобны, ✂.

Які з выгляду нагадвае малпу.

• М. твар.

|| наз. малпападобнасць, ✂.

малпоўня, ✂, ж.

Памяшканне для малпаў.

малпяня, ✂ і малпянё, ✂, н.

Дзіцяня малпы.

малы​¹ ✂ прым.

1. Нязначны па велічыні, памерах; невялікі.

   • Малая зала.

2. Нязначны па колькасці, па часе.

   • М. атрад.
   • Прайшоў яшчэ м. час.

3. Меншы, чым патрэбна.

   • Малыя боты.

4. Які не мае істотнага значэння; малаважны.

   • Малая справа, м. і клопат.

5. Які займае нязначнае службовае становішча.

   • Пасада яго малая.

6. Тое, што і малалетні.

◊

• Малыя дзеткі — малыя і бедкі (прыказка).

• Ад малога да вялікага — усе да аднаго, абсалютна ўсе.

• З малых гадоў — з дзяцінства.

• Без малога (разм.) — амаль (не), чуць (не). Самае малое — найменш.

малы​², ✂, м.

Дзіця.

• Падвезці малых у школу.

|| ж. малая, ✂.

малыш, ✂, м. (разм.).

Маленькі хлопчык.

|| ж. малышка, ✂.

|| прым. малышовы, ✂.

мальберт, ✂, м.

Падстаўка для падрамніка з палатном, на якой мастакі пішуць карціны.

|| прым. мальбертны, ✂.