малочны прыметнік
1, гл. малако.
-
Які дае многа малака.
- Малочная карова.
-
Звязаны з перапрацоўкай малака.
- М. завод.
-
Які выдзяляе малако.
- Малочныя залозы.
-
Прызначаны для малака.
- Малочныя бітоны.
-
Выкармлены малаком.
- Малочныя парасяты.
-
малочнае, -нага, н. Ежа з малаком або з малака.
- Ён харчуецца толькі малочным.
Фразеалагізмы:
- Малочныя зубы — зубы ў дзяцей, якія выпадаюць пасля шасцігадовага ўзросту.
- Малочны брат або малочная сястра — аб няродных людзях, выкармленых малаком адной жанчыны.
- Малочныя рэкі з кісельнымі берагамі (размоўнае) — матэрыяльна забяспечанае жыццё.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)