малочны прыметнік

1, гл. малако.

  1. Які дае многа малака.

    • Малочная карова.
  2. Звязаны з перапрацоўкай малака.

    • М. завод.
  3. Які выдзяляе малако.

    • Малочныя залозы.
  4. Прызначаны для малака.

    • Малочныя бітоны.
  5. Выкармлены малаком.

    • Малочныя парасяты.
  6. малочнае, -нага, н. Ежа з малаком або з малака.

    • Ён харчуецца толькі малочным.

Фразеалагізмы:

  • Малочныя зубы — зубы ў дзяцей, якія выпадаюць пасля шасцігадовага ўзросту.
  • Малочны брат або малочная сястра — аб няродных людзях, выкармленых малаком адной жанчыны.
  • Малочныя рэкі з кісельнымі берагамі (размоўнае) — матэрыяльна забяспечанае жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)