Verbum

эмацыянальны, ✂.

1. гл. эмоцыя.

2. Які выражае эмоцыі, насычаны, выкліканы імі.

   • Эмацыянальная размова.

3. Здольны жыва рэагаваць, які лёгка паддаецца эмоцыям.

   • Эмацыянальная асоба.

|| наз. эмацыянальнасць, ✂.

эмбарга, нескл., н. (спец.).

Дзяржаўная забарона ўвозу ці вывазу замежных тавараў каштоўнасцей або затрыманне дзяржавай маёмасці (суднаў, узбраення), якая належыць замежнай дзяржаве.

• Эканамічнае э.

эмблема, ✂, ж.

Умоўнае абазначэнне якога-н. паняцця.

• Серп і молат — э. працы.

|| прым. эмблематычны, ✂.

эмбрыёлаг, ✂, м.

Спецыяліст па эмбрыялогіі.

эмбрыён, ✂, м. (спец.).

Зародак жывёлы ці чалавека на пачатковых стадыях развіцця.

|| прым. эмбрыянальны, ✂.

эмбрыялогія, ✂, ж.

Раздзел біялогіі,які вывучае ўтварэнне і развіццё эмбрыёнаў.

|| прым. эмбрыялагічны, ✂.

эмігрант, ✂, м.

Чалавек, які эмігрыраваў і знаходзіцца ў эміграцыі.

|| ж. эмігрантка, ✂.

|| прым. эмігранцкі, ✂.

эміграцыя, ✂, ж.

1. Добраахвотнае або вымушанае перасяленне са сваёй радзімы ў іншую краіну па палітычных, эканамічных і іншых матывах.

2. Месца, час прабывання у выніку такога перасялення.

   • Быць два гады ў эміграцыі.

3. зб. Эмігранты.

|| прым. эміграцыйны, ✂.

эмігрыраваць, ✂; зак. і незак.

Перасяліцца (перасяляцца) са сваёй радзімы ў другую краіну.

эмір, ✂, м.

Тытул правіцеля, князя ў некаторых мусульманскіх краінах Усходу і Афрыкі, а таксама асоба, якая мае гэты тытул.

|| прым. эмірскі, ✂.