Verbum

крыжападобны, ✂.

Які мае выгляд, форму крыжа.

• К. меч.

|| наз. крыжападобнасць, ✂.

крыжачок, ✂, м.

Беларускі народны танец у двухдольным размеры, а таксама музыка да гэтага танца.

крыжовы, ✂.

1. гл. крыж.

2. Які па форме нагадвае крыж.

   • Крыжовае скляпенне.

◊

• Крыжовыя паходы — захопніцкія паходы заходнееўрапейскіх рыцараў у 11—13 стст. на Блізкі Усход.

крыз, ✂, м. (спец.).

Востры прыступ хваробы, які настаў раптоўна.

• Гіпертанічны к.

крызіс, ✂, м.

1. Рэзкі, круты пералом у чым-н., абвастрэнне становішча.

   • Духоўны к.
   • Урадавы к. (выкліканая вострымі палітычнымі разыходжаннямі адстаўка ўрада).
   • К. хваробы.

2. Абумоўлены супярэчнасцямі ў развіцці грамадства разлад эканамічнага жыцця.

   • Фінансавы к.
   • У цісках эканамічнага крызісу.

3. Востры недахоп чаго-н., цяжкае становішча.

   • З грашамі ў яго к.

|| прым. крызісны, ✂.

крык, ✂, м.

1. Моцны, вельмі рэзкі гук голасу.

   • У лесе пачуўся к.
   • К. адчаю (перан.).
   • К. душы (перан.).
   • Апошні к. моды (перан. пра модную навінку).

2. Нападкі, папрокі рэзкім голасам.

крыклівы, ✂.

1. Які многа, часта крычыць.

   • Крыклівыя дзеці.

2. Прарэзлівы, гучны, непрыемна рэзкі.

   • К. голас.

3. перан. Які прымушае звярнуць на сябе ўвагу сваёй стракатасцю, яркасцю.

   • Крыклівыя афішы.
   • К. ўбор.

|| наз. крыклівасць, ✂.

крыкун, ✂, м. (разм.).

1. Крыклівы чалавек.

2. Пра таго, хто многа і попусту гаворыць.

|| ж. крыкуха, ✂.

крылан, ✂, м.

Млекакормячая жывёліна атрада рукакрылых, роднасная кажану.

крылатка, ✂, ж.

Шырокая мужчынская адзежына ў выглядзе накідкі, плашча з палярынай (насілі ў 19 — пачатку 20 ст.).