крыкун, , м. (разм.).

  1. Крыклівы чалавек.

  2. Пра таго, хто многа і попусту гаворыць.

|| ж. крыкуха, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)