Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

гаманлівы, .

  1. Які любіць пагаварыць; гаваркі.

    • Г. хлопец.
  2. перан. Звонкі, з пералівамі.

    • Г. ручай.

|| наз. гаманлівасць, .

гамарня, і гамэрня, , ж.

  1. Шматгалосы крык, бязладная размова.

    • І слова не разабраць у такой гамэрні.
  2. Вялікае няўтульнае памяшканне (першапачаткова — майстэрня, плавільны завод).

гаматны, .

Грубы, тоўсты (звычайна пра тканіну, вопратку).

гамаць, ; незак. (разм., дзіц.).

Есці.

гамашы, , м.

Мужчынскія чаравікі, туфлі.

  • Наглянцаваць г.

|| прым. гамашны, .

гама-...

Першая частка складаных слоў са знач. які мае адносіны да гама-выпрамянення, напр. гама-астраномія, гама-прамяні, гама-тэрапія.

гама-выпрамяненне, , н. (спец.).

Кароткахвалевае электрамагнітнае выпрамяненне, якое вылучаецца радыеактыўнымі рэчывамі.

гама-глабулін, , м.

Прэпарат бялкоў плазмы (у 1 знач.), які прымяняецца як лекавы і прафілактычны сродак.

|| прым. гамаглабулінавы, .

гама-прамяні, (спец.)

Тое, што і гама-выпрамяненне.

гамбіт, , м.

Пачатак шахматнай партыі, у якой ахвяруюць пешку ці фігуру, каб атрымаць магчымасць хутчэйшага пераходу ў атаку.

|| прым. гамбітны, .