гаманлівы, ✂.

  1. Які любіць пагаварыць; гаваркі.

    • Г. хлопец.

  2. перан. Звонкі, з пералівамі.

    • Г. ручай.

|| наз. гаманлівасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)