гаманлівы прыметнік

  1. Які любіць пагаварыць; гаваркі.

    • Г. хюпец.

  2. пераноснае значэнне: Звонкі, з пералівамі.

    • Г. ручай.

|| назоўнік: гаманлівасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)