Verbum

чэмпіянат, ✂, м.

Спаборніцтва на першынство ў якім-н. відзе спорту або ў спартыўных гульнях.

• Ч. свету па скачках у вышыню.

чэпік, ✂, м.

Тое, што і бакас.

|| прым. чэпікаў, ✂ і чэпікавы, ✂.

чэрава, ✂, н.

1. Бруха, жывот (разм.).

2. Унутраная частка жывата чалавека, жывёлы.

   • Развіццё плода ў чэраве маці.

чэрававяшчальнік, ✂, м.

Чалавек, які мае здольнасць чэрававяшчаць.

|| ж. чэрававяшчальніца, ✂.

чэрававяшчаць, ✂; незак.

Гаварыць, не рухаючы губамі, ствараючы ўражанне, што гукі ідуць з жывата, з чэрава.

|| наз. чэрававяшчанне, ✂.

|| прым. чэрававяшчальны, ✂.

чэрап, ✂, м.

1. Косці, якія ўтвараюць цвёрдую аснову галавы ў пазваночных.

   • Траўма чэрапа.

2. часцей Абломак, асколак разбітага глінянага, шклянога і пад. посуду.

|| прым. чарапны, ✂.

чэрвень, ✂, м.

Шосты месяц каляндарнага года.

|| прым. чэрвеньскі, ✂.

чэрвепадобны, ✂.

Падобны на чарвяка.

• Ч. адростак.

|| наз. чэрвепадобнасць, ✂.

чэркесы, ✂, м.

Народ, які жыве ў Карачаева-Чэркескай Рэспубліцы, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. чэркешанка, ✂.

|| прым. чэркескі, ✂.

чэрнь​¹, ✂, ж., зб. (уст. зневаж.).

1. Просты народ, людзі, якія ў буржуазна-дваранскім асяроддзі належалі да непрывілеяваных слаёў грамадства.

2. Людзі, далёкія ад духоўнага жыцця, высокіх ідэалаў.