Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

чырваназём, , м.

Урадлівая, багатая перагноем жалезістая глеба субтрапічнай зоны.

|| прым. чырваназёмны, .

чырвананогі, .

З чырвонымі нагамі.

  • Ч. бусел.

чырвананосы, .

З чырвоным носам.

чырванапёрка, , ж.

Рыба сямейства карпавых з чырвонымі плаўнікамі.

чырванапёры, .

З чырвоным апярэннем (пра птушак), з чырвонымі плаўнікамі (пра рыб).

чырванаскуры, .

  1. З чырвонай або чырванаватай скурай.

    • Ч. твар.
  2. З цёмна-жоўтай, чырванаватай афарбоўкай скуры (пра індзейцаў Амерыкі).

чырванасцяжны, .

Узнагароджаны ордэнам Чырвонага Сцяга.

  • Ч. ансамбль.

чырванатвары, .

З чырвоным тварам.

  • Ч. лейтэнант.

чырванафлоцец, , м.

Воінскае званне радавога саставу Ваенна-Марскіх сіл СССР (з 1935 да 1946 гг., калі яно было заменена званнем «матрос»).

|| прым. чырванафлоцкі, .

чырванашчокі, .

З чырвонымі, румянымі шчокамі.

  • Ч. хлопчык.

|| наз. чырванашчокасць, .