Verbum

вязка, ✂, ж.

1. гл. вязаць.

2. Звязак аднародных прадметаў, звязаны ахапак чаго-н.

   • В. абаранкаў.
   • В. дроў.

вязкі, ✂.

1. Цягучы, клейкі.

   • Вязкае рэчыва.

2. Ліпкі, які засмоктвае, гразкі.

   • Вязкае балота.

|| наз. вязкасць, ✂.

вязнуць, ✂; незак.

Засядаць у чым-н. вязкім, грузнуць.

• Ногі вязнуць у дрыгве.
• В. у снезе.

|| зак. завязнуць, ✂ і увязнуць, ✂.

вязь, ✂, ж.

Старажытнае дэкаратыўнае пісьмо, у якім літары звязаны ў непарыўны арнамент, а таксама злучэнне, спляценне сумежных літар у адзін складаны знак.

• Напісаць славянскай вяззю.