вязка назоўнік | жаночы род
-
гл. вязаць.
-
Звязак аднародных прадметаў, звязаны ахапак чаго-н.
- В. абаранкаў.
- В. дроў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
вязка назоўнік | жаночы род
гл. вязаць.
Звязак аднародных прадметаў, звязаны ахапак чаго-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)