Verbum

вяз, ✂, м.

1. Вялікае лісцевае дрэва сямейства вязавых з моцнай драўнінай.

2. Драўляная перакладзіна ў санях.

|| прым. вязавы, ✂.

вязальны, ✂.

Прызначаны для вязання.

• Вязальная машына.
• Вязальныя пруткі.

вязальшчык, ✂, м.

Той, хто вяжа або звязвае што-н.

• Вязальшчыкі снапоў.
• Вязальшчыкі сетак.

|| ж. вязальшчыца, ✂.

вязанка​¹, ✂, ж.

(разм.) Вязаная рэч (кофта, світэр і пад.).

вязанка​², ✂, ж.

Тое, што і вязка (у 2 знач.).

|| прым. вязаначны, ✂.

вязанне, ✂, н.

1. гл. вязаць.

2. Тое, што звязана або вяжацца (пруткамі, кручком і пад.).

   • Адкласці ўбок в.

вязаны, ✂.

Зроблены вязаннем.

• Вязаныя рукавіцы.

вязацца, ✂; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв), з чым. Знаходзіцца ў адпаведнасці з чым-н., узгадняцца.

   • Версія не вяжацца з фактамі.

2. да каго. Прыставаць, чапляцца.

   • Не вяжыся да чалавека.

◊

• Не вяжацца гаворка (разм.) — не атрымліваецца.

вязаць, ✂; незак.

1. Закручваючы жгутом, вяроўкай, сцягваць.

   • В. снапы.

2. Сцягваць каму-н. вяроўкай, рэменем рукі, ногі, пазбаўляючы магчымасці рухацца.

   • В. разбойніка.

3. Плесці кручком, пруткамі або на машыне з якога-н. матэрыялу.

   • В. карункі.
   • В. панчохі.

4. Змацоўваць чым-н. (спец.).

   • В. цагліны цэментам.
   • В. бярвенне.

5. звычайна безас. Выклікаць вяжучае адчуванне.

   • Вяжа ў роце ад кіслага.
   • Танін вяжа.

|| зак. звязаць, ✂.

|| наз. вязка, ✂ і вязанне, ✂.

вязень, ✂, м.

Той, хто знаходзіцца пад стражай, зняволены.

• Вязні фашысцкіх засценкаў.