Verbum

імпульсіўны, ✂ (кніжн.).

1. Які выклікаецца імпульсам.

   • Імпульсіўныя рухі.

2. Які дзейнічае пад уплывам выпадковых імпульсаў.

   • І. чалавек.

|| наз. імпульсіўнасць, ✂.

імпэт, ✂, м.

1. Парыў ветру.

   • Стрымліваць і. ветру.

2. перан. Пыл, пылкасць, імкненне.

   • І. да працы.
   • Любоўны і.

|| прым. імпэтны, ✂.

імуна...

Першая частка складаных слоў са знач.:

1. які мае адносіны да імунітэту (у 1 знач.), напр. імунаалергічны, імунапаталогія, імунарэактыўнасць, імунатэрапія;
2. які мае адносіны да імуналогіі, напр. імуналогія, імунамарфалогія, імунаэмбрыялогія.

імуналогія, ✂, ж. (спец.).

Раздзел медыцыны — навука аб неўспрымальнасці арганізма да інфекцыйных захворванняў, аб яго засцерагальных рэакцыях.

імунізаваць, ✂; зак. і незак. (спец.).

Зрабіць (рабіць) неўспрымальным да інфекцыйных захворванняў.

• І. арганізм.

|| наз. імунізацыя, ✂.

|| прым. імунізацыйны, ✂.

імунітэт, ✂, м. (спец.).

1. Неўспрымальнасць арганізма да інфекцыйных хвароб.

   • Набыты і.
   • Выпрацаваць і. супраць чаго-н. (таксама перан. здольнасць процістаяць чаму-н.).

2. Выключнае права, якое даецца пэўным асобам, не падпарадкоўвацца некаторым агульным законам.

   • Дыпламатычны і. (недатыкальнасць асобы, памяшканняў дыпламатаў).

|| прым. імунны, ✂ і імунітэтны, ✂.

• Імунная рэакцыя арганізма.

імунолаг, ✂, м.

Урач-спецыяліст па імуналогіі.

імчацца, ✂; незак.

Вельмі хутка ехаць, бегчы.

• І. што ёсць сілы.

імчаць, ✂; незак.

1. Вельмі хутка везці, несці.

   • Поезд імчыць пасажыраў.

2. Тое, што і імчацца (разм.).

   • Рака імчыць хвалі.

імша, ✂, ж.

1. У каталіцкай царкве: літургія, абедня.

2. Харавы музычны твор, прызначаны для літургіі.