Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

церам, , м.

У старажытнай Русі: высокі багаты дом у выглядзе вежы.

|| памянш. церамок, .

|| прым. церамны, .

цераспалосіца, , ж.

Размяшчэнне зямельных участкаў адной гаспадаркі палосамі ўперамежку з чужымі ўчасткамі.

|| прым. цераспалосны, .

церассядзельнік, , м.

Тое, што і пасак (у 3 знач.).

церассядзёлак, , м.

Тое, што і пасак (у 3 знач.).

цернасліва, , ж.

Пладовае дрэва або куст, натуральны гібрыд цёрну і слівы, а таксама салодкія сінявата-чорныя плады гэтага дрэва.

|| прым. цернаслівавы, .

церні, .

  1. Пра калючыя расліны, а таксама калючкі на іх (уст. і кніжн.).

  2. перан. Цяжкасці, пакуты, якія сустракаюцца на жыццёвым шляху каго-н.

церніца, , ж.

Прылада, якой труць лён, каноплі.

церпкі, .

Кіславата-даўкі, аскомісты.

  • Церпкае віно.

|| наз. церпкасць, .

церушыцца, і церусіцца, , незак.

  1. Сыпацца, пакрысе рассыпацца.

    • З шчылін столі церушыўся пясок.
  2. Ісці, імжэць (пра дробны снег, дождж).

церушыць, і церусіць, , незак.

  1. Пераціраць, здрабняць што-н. сухое.

  2. Прымушаць што-н. сыпацца, падаць.

    • Ц. соль на хлеб.
  3. Ісці, імжэць (пра дробны снег, дождж).

|| наз. церушэнне, .