Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

дэпрэсіўны, , (спец.).

Звязаны з дэпрэсіяй, які выражае дэпрэсію.

  • Д. стан.

|| наз. дэпрэсіўнасць, .

дэпрэсія, , ж.

  1. Хваравіта прыгнечаны псіхічны стан (спец.).

    • Неўратычная д.
  2. Упадак, застой у гаспадарчым, грамадскім жыцці.

    • Эканамічная д.

|| прым. дэпрэсійны, .

дэпутат, , м.

  1. Выбарны прадстаўнік, член выбарнай дзяржаўнай установы.

    • Гарадскі Савет дэпутатаў.
    • Д. Вярхоўнага Савета.
  2. Выбарная асоба, упаўнаважаная выконваць якія-н. даручэнні.

|| ж. дэпутатка, .

|| прым. дэпутацкі, .

  • Д. мандат.

дэпутацыя, , ж.

Група дэпутатаў (у 2 знач.), выбарных ці назначаных асоб для выканання якога-н. даручэння, задання.

  • Накіраваць дэпутацыю.

дэраш, , м.

Аб масці коней: шэры з прымессю іншага колеру поўсці.

дэрбі, нескл., н.

Род конных іпадромных спаборніцтваў.

дэрвіш, , м.

Мусульманскі манах, які вядзе аскетычны спосаб жыцця, факір.

дэрматалогія, , ж.

Аддзел медыцыны, які вывучае хваробы скуры.

|| прым. дэрматалагічны, .

дэрматолаг, , м.

Спецыяліст у галіне дэрматалогіі.

дэрмацін, , м.

Від штучнай скуры з тканіны з нітрацэлюлозным пакрыццем, якая выкарыстоўваецца для абіўкі мэблі, вокладак кніг і інш.

|| прым. дэрмацінавы, .