Verbum

мушкецёр, ✂, м.

Салдат, узброены мушкетам.

|| прым. мушкецёрскі, ✂.

муштра, ✂, ж.

Суровая сістэма выхавання, навучання (першапачаткова ваеннага).

муштраваць, ✂; незак.

1. Абучаць, падвяргаючы суровым патрабаванням.

2. Дапякаць каму-н. несправядлівымі папрокамі.

|| зак. вымуштраваць, ✂.

|| наз. муштраванне, ✂ і муштроўка, ✂.

муштук, ✂, м.

1. Частка папяроснай гільзы, якую бяруць у рот пры курэнні, а таксама невялікая трубачка, у якую ўстаўляецца папяроса.

2. Дэталь духавога інструмента, якую ў час ігры бяруць у рот або прыкладаюць да губ.

|| прым. муштуковы, ✂.

муэдзін, ✂, м.

Служыцель пры мячэці, які з мінарэта заклікае вернікаў на малітву.

мы, займ.

1. Ужыв. для абазначэння дзвюх і болей асоб, уключаючы і таго, хто гаворыць.

   • Мы адпачываем.
   • Мы пераможам.

2. з прыназ. «з» і з Т іншых займ. і наз. Ужыв. для адасаблення таго, хто гаворыць і аднаго каго-н. іншага.

   • Мы з братам.
   • Мы з табой.

◊

• Між (паміж) намі (кажучы) — аб чым-н. такім, чаго не варта гаварыць іншым.

мыза, ✂, ж.

Сядзіба, хутар (у Прыбалтыцы).

|| прым. мызны, ✂.

мыйка, ✂, ж.

Прыстасаванне, абсталяванне, спецыяльнае памяшканне для мыцця чаго-н.

мыкаць, ✂; незак.

1. Утвараць працяжныя гукі “му-му”.

   • Цяля мыкае.

2. перан. Неразборліва гаварыць што-н., мармытаць.

|| зак. прамыкаць, ✂.

|| аднакр. мыкнуць, ✂.

|| наз. мыканне, ✂.

мыла, ✂, н.

1. Рэчыва з тлушчу і шчолачы, якое лёгка раствараецца ў вадзе і ўжываецца для мыцця.

   • Гаспадарчае м.
   • Туалетнае м.

2. Белая пена ў коней ад поту.

   • Коні ў мыле.

|| прым. мыльны, ✂.