мыкаць, ; незак.

  1. Утвараць працяжныя гукі “му-му”.

    • Цяля мыкае.
  2. перан. Неразборліва гаварыць што-н., мармытаць.

|| зак. прамыкаць, .

|| аднакр. мыкнуць, .

|| наз. мыканне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)