Verbum

дыспут, ✂, м.

Публічныя спрэчкі на навуковую або важную грамадскую тэму.

• Літаратурны д.

дыспутаваць, ✂; незак. (кніжн.).

Весці дыспут, удзельнічаць у дыспуце, спрачацца.

дыстанцыя, ✂, ж.

1. Адлегласць, прамежак паміж чым-н. Забег на кароткую дыстанцыю.

   • Сысці з дыстанцыі (адмовіцца ад далейшага ўдзелу ў спаборніцтвах па бегу, у гонках і пад.).

2. Участак адміністрацыйна-тэхнічнага падзелу чыгуначнага пуці.

   • Начальнік дыстанцыі.

|| прым. дыстанцыйны, ✂.

• Дыстанцыйнае кіраванне.

дыстрафія, ✂, ж.

Парушэнне абмену, жыўлення тканак, органаў або цэлага арганізма.

• Д. сардэчнай мышцы.

|| прым. дыстрафічны, ✂.

дыстрофік, ✂, м. (разм.).

Хворы на дыстрафію.

дыстыляваць, ✂; зак. і незак. (спец.).

Ачысціць (ачышчаць) перагонкай.

• Д. ваду.

|| наз. дыстыляцыя, ✂.

|| прым. дыстыляцыйны, ✂.

дысцыпліна​¹, ✂, ж.

Абавязковае для ўсіх членаў якога-н. калектыву падпарадкаванне ўстаноўленаму парадку, правілам.

• Працоўная д.
• Воінская д.
• Школьная д.

|| прым. дысцыплінарны, ✂.

• Дысцыплінарнае спагнанне.

дысцыпліна​², ✂, ж. (кніжн.).

Самастойная галіна якой-н. навукі.

• Філалагічныя дысцыпліны.

дысцыплінаваны, ✂.

Які падпарадкоўваецца дысцыпліне​¹, захоўвае парадак.

• Д. работнік.
• Д. навучэнец.

|| наз. дысцыплінаванасць, ✂.

дысцыплінаваць, ✂; зак. і незак.

1. Прывучыць (прывучаць) да дысцыпліны.

2. перан. Прывучыць (прывучаць) да строгага парадку, вытрыманасці ў чым-н. (кніжн.).

   • Дружба згуртоўвае і дысцыплінуе байцоў.