Verbum

тэрміналогія, ✂, ж.

Сукупнасць, сістэма тэрмінаў якой-н. навукі, галіны тэхнікі, віду мастацтва.

• Т. фізікі.
• Т. філасофіі.
• Т. розных галін.

|| прым. тэрміналагічны, ✂.

тэрміновы, ✂.

1. Які патрабуе неадкладнага, хуткага выканання, вырашэння.

   • Т. заказ.

2. Разлічаны на пэўны тэрмін.

   • Т. ўклад.

3. Які адбываецца ў вызначаныя законам для чаго-н. тэрміны.

   • Тэрміновая ваенная служба.

|| наз. тэрміновасць, ✂.

тэрміст, ✂, м.

Спецыяліст па тэрмічнай апрацоўцы металаў.

тэрміт​¹, ✂, м. (спец.).

Гаручая парашкападобная сумесь, якая пры гарэнні дае вельмі высокую тэмпературу.

|| прым. тэрмітны, ✂.

тэрміт​², ✂, м.

Перапончатакрылае насякомае гарачых краін, якое жыве вялікімі згуртаваннямі і з’яўляецца шкоднікам драўніны, скуры, сельскагаспадарчых прадуктаў.

тэрмітнік, ✂, м.

Гняздо тэрмітаў ​².

тэрмічны, ✂.

Звязаны з выкарыстаннем цеплавой энергіі; цеплавы.

• Тэрмічная апрацоўка металаў.

тэрмометр, ✂, м.

Прыбор для вымярэння тэмпературы.

тэрор, ✂, м.

1. Палітыка запалохвання, расправы з палітычнымі праціўнікамі шляхам насілля аж да фізічнага знішчэння.

   • Палітычны т.

2. Бязлітасны, жорсткі ўціск, насілле.

   • Т. самадура.

|| прым. тэрарыстычны, ✂.

тэрпенцін, ✂, м.

Смалістае рэчыва, што выдзяляецца пры надрэзе хваёвых дрэў; жывіца (у 1 знач.).

|| прым. тэрпенцінавы, ✂.