тэрміт1, , м. (спец.).

Гаручая парашкападобная сумесь, якая пры гарэнні дае вельмі высокую тэмпературу.

|| прым. тэрмітны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)