Verbum

бушава́ць, ✂; незак.

1. Бурна, імкліва выяўляць сваю разбуральную сілу (пра вецер, агонь, ваду).

   • Полымя бушуе.
   • Бушуюць хвалі.

2. перан. Буяніць, бурна выказваць сваё незадавальненне (разм.).

   • Чаго ты бушуеш?

|| наз. бушаванне, ✂.

бушла́т, ✂, м.

Матроская суконная куртка.

• Флоцкі б.

|| прым. бушлатны, ✂.

бушме́ны, ✂, м.; ✂, ж..

Народ, карэннае насельніцтва Паўднёвай і Усходняй Афрыкі, а таксама прадстаўнікі гэтага насельніцтва.

|| прым. бушменскі, ✂.

буякі́, ✂, ж.

Кустовая ягадная расліна сямейства бруснічных, а таксама цёмна-сінія з шызым налётам ягады гэтай расліны.

• Кіславатыя б.

|| прым. буяковы, ✂.

• Б. настой.

буя́н, ✂, м. (разм.).

Той, хто схільны буяніць; скандаліст.

• Гэты б. вядомы далёка.

буя́ніць, ✂; незак. (разм.).

Скандаліць, дэбашырыць.

|| наз. буянства, ✂.

буя́ны, ✂.

Скандальны, непакорны чалавек.

• Б. характар.

буя́ць, ✂; незак.

1. Бурна расці; пышна красавацца.

   • Ярына на полі буяна.
   • Жыццё буяе (перан. красавацца).

2. Расці ў націну (пра бульбу, памідоры), разрастацца на шкоду плоданашэнню.

   • Памідоры буяюць.

|| наз. буянне, ✂.

бы​¹, часц.

1. Ужыв. пры дзеясловах прошлага часу, інфінітывах са значэннем:

   1. умоўнай магчымасці дзеяння.

      • Я паехаў бы, калі б быў час;

   2. ветлівай прапановы.

      • Ты прылёг бы на хвіліну.

2. У саставе сказа выказвае пажаданне.

   • Паспець бы да дажджу прывезці сена.

3. Са значэннем просьбы.

   • Праведаў бы ты бацьку.

4. Са значэннем боязі, апаскі.

   • Паспець бы на цягнік.

бы​², злуч. уступальны. (разм.).

Ужыв. ў дапушчальных параўнаннях са значэннем «як», «усё роўна як», «быццам», «нібыта».

• Сумна, бы на хаўтурах.
• Ліхтарык свеціць, бы ў цемры воўчае вока.