буя́ць, ; незак.

  1. Бурна расці; пышна красавацца.

    • Ярына на полі буяна.
    • Жыццё буяе (перан. красавацца).
  2. Расці ў націну (пра бульбу, памідоры), разрастацца на шкоду плоданашэнню.

    • Памідоры буяюць.

|| наз. буянне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)