Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

фіскал, , м.

  1. Пры Пятры І: чыноўнік, які назіраў за законнасцю у галіне фінансавых і судовых дзеянняў урада, устаноў і асоб.

  2. перан. Даносчык, паклёпнік (разм.).

|| ж. фіскалка, .

|| прым. фіскальскі, .

фіскаліць, ; незак. (разм.).

Быць фіскалам (у 2 знач.), паклёпнічаць на каго-н.

|| наз. фіскальства, .

фісташка, , ж.

Паўднёвае пладовае дрэва з перыстымі лістамі, а таксама ядомы плод гэтага дрэва.

|| прым. фісташкавы, .

  • Ф. колер (зеленаваты).

фісташкава-...

Першая частка складаных слоў са знач. з фісташкавым адценнем, напр. фісташкава-карычневы, фісташкава-шэры.

фістула1, , ж.

У медыцыне: свішч або штучны канал ад хворага ачага на паверхню скуры.

|| прым. фістульны, .

фістула2, , ж.

  1. Старая назва аднаствольных, а пазней шматствольных флейт.

  2. Тое, што і фальцэт.

    • Спяваць фістулой.

фіта, , ж.

Перадапошняя літара старога рускага алфавіта, якая была запазычана з грэчаскай мовы для перадачы гука «ф» у словах грэчаскага паходжання.

фіфа, , ж. (разм. пагард.).

Пустая, легкадумная дзяўчына або жанчына, якая думае толькі пра сваю знешнасць.

|| памянш. фіфачка, .

фіялетава-...

Першая частка складаных слоў са знач. з фіялетавым адценнем, напр. фіялетава-блакітны, фіялетава-ружовы, фіялетава-сівы.

фіялетавы, .

Колеру фіялкі, сіні з чырванаватым адценнем.

  • Фіялетавае чарніла.