фіскал, ​, м.

  1. Пры Пятры І: чыноўнік, які назіраў за законнасцю у галіне фінансавых і судовых дзеянняў урада, устаноў і асоб.

  2. перан. Даносчык, паклёпнік (разм.).

|| ж. фіскалка, ✂.

|| прым. фіскальскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)