Verbum

драпіроўка, ✂, ж.

1. гл. драпіраваць.

2. Фіранка, тканіна, што спускаецца шырокімі складкамі.

|| прым. драпіровачны, ✂.

драпіроўшчык, ✂, м.

Майстар, які займаецца драпіроўкай (у 1 знач.).

|| ж. драпіроўшчыца, ✂.

драпры, нескл., н.

Тое, што парцьера.

драсён, ✂, м.

Травяністая, звычайна адналетняя, расліна сямейства грэчкавых.

|| прым. драсёнавы, ✂.

• Сямейства драсёнавых (наз.).

дратаванка, ✂, ж. (разм.).

Пяньковая або льняная пуга, крута звітая з трох столак (кожная з якіх з’яўляецца асобнай тоненькай вяровачкай).

• Пастухі і падпаскі гучна ляскалі дратаванкамі.

дратаваны, ✂ (разм.).

Звіты з трох тонкіх тугіх вяровачак (пра пугу).

• Дратаваная пуга.

дратаваць, ✂; незак. (разм.).

1. Таптаць, вытоптваць нагамі.

   • Д. пасевы.

2. Пра каня: раніць нагу падковай другой нагі.

|| зак. здратаваць, ✂.

дратва, ✂, ж.

Тоўстая насмоленая або навошчаная нітка для шыцця абутку, конскай вупражы і пад.

|| прым. дратвенны, ✂.

драўніна, ✂, ж.

1. Цвёрдая частка дрэва або кустовых раслін, што знаходзіцца пад карой.

2. зб. Бярвенне і іншыя лесаматэрыялы.

   • Нарыхтоўка драўніны.

|| прым. драўнінны, ✂ і драўняны, ✂.

драўняны, ✂.

1. гл. драўніна і дрэва.

2. Які здабываецца з драўніны.

   • Д. спірт.