Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

дранік, , м.

Блін з дранай бульбы.

  • Няма смачнейшай ежы, як дранікі са смятанай.

драніца, , ж.

Тое, што і дранка.

  • Дах з драніцы.

|| прым. дранічны, .

дранка, , ж., зб.

Тонкая драўляная дошчачка для крыцця даху або для абівання сцен пад тынкоўку.

дранкуля, , ж.

Буйны шрот.

  • Дранкулі рыхтуюць на мядзведзяў.

драннаваты, .

Не зусім дрэнны, але і нядобры.

  • Драннаватае надвор’е.

дранцвець, ; незак.

Траціць адчувальнасць, дзеравянець.

  • Нага дранцвее.

|| зак. здранцвець, і адранцвець, .

|| наз. дранцвенне, .

драны, .

  1. Зношаны, падраны.

    • Драныя боты.
  2. Здробнены на тарцы.

    • Драныя аладкі.

драп, , м.

Тоўстая тканіна з шэрсці, з якой шыюць верхняе адзенне.

  • Паліто з драпу.

|| прым. драпавы, .

драпак1, , м.

Спружыноўка, культыватар.

|| прым. драпачны, .

драпак2, , м.

У выразе: даць (задаць) драпака (разм.) — кінуцца наўцёкі; уцячы.