occasion [əˈkeɪʒn] n.
1. вы́падак;
on the oc casion of з наго́ды, з прычы́ны, з вы́падку;
on occasion пры вы́падку, пры пэ́ўных абста́вінах; калі́-нікалі́, ча́сам
2. (ва́жная) падзе́я;
mark an occasion адзнача́ць/святкава́ць яку́ю-н. падзе́ю;
It was quite an occasion. Гэта была сапраўдная падзея;
Today is a special occasion. Сёння адметны дзень.
3. магчы́масць, зру́чны вы́падак;
if the occasion arises калі́ тра́піцца/бу́дзе магчы́масць
4. fml прычы́на, падста́ва;
if the occasion arises калі́ ўзні́кне така́я неабхо́днасць
occasional [əˈkeɪʒənl] adj.
1. выпадко́вы, рэ́дкі, нерэгуля́рны;
There will be occasional thunderstorms. Магчымы навальніцы;
She pays us an occasional visit. Яна зрэдку нас наведвае.
2. fml прымеркава́ны да яко́й-н. падзе́і/наго́ды (аб прамове, літаратурным ці музычным творы і да т.п.)
Occident [ˈɒksɪdənt] n. the Occident fml За́хад, краі́ны За́хаду
occult [əˈkʌlt] adj. аку́льтны, таямні́чы, патае́мны, звышнатура́льны;
occult powers звышнатура́льныя сі́лы
occupant [ˈɒkjəpənt] n. fml жыле́ц, жыха́р; аранда́тар; жылі́ца, жыха́рка; аранда́тарка
occupation [ˌɒkjuˈpeɪʃn] n.
1. заня́так, род/хара́ктар заня́ткаў, прафе́сія;
What’s your occupation? Кім вы працуеце?;
He is an engineer by occupation. Ён інжынер па прафесіі.
2. заня́так, спра́ва; правядзе́нне ча́су, ба́ўленне ча́су
3. акупа́цыя;
occupation forces акупацы́йныя во́йскі
4. улада́нне, вало́данне, карыста́нне, арэ́нда
occupational [ˌɒkjuˈpeɪʃənl] adj. прафесі́йны;
an occupational disease прафесі́йнае захво́рванне;
an occupational risk/hazard прафесі́йная ры́зыка; ры́зыка, звяза́ная з хара́ктарам пра́цы;
occupational therapy праца тэрапі́я
occupier [ˈɒkjupaɪə] n.
1. fml жыле́ц; аранда́тар, часо́вы ўлада́льнік/ула́снік; жылі́ца; аранда́тарка, часо́вая ўлада́льніца/ула́сніца
2. звыч. pl. акупа́нт, захо́пнік
occupy [ˈɒkjupaɪ] v.
1. займа́ць, запаўня́ць (месца, прастору, час);
occupy a flat/seat/post займа́ць кватэ́ру/ме́сца/пост;
University occupies all my time. Універсітэт аднімае ў мяне ўвесь час.
2. займа́цца (чым-н.); удзяля́ць час (чаму-н.);
occupy oneself (in doing smth./with smth.) займа́цца (чым-н.);
The work occupies his whole attention. Гэтая праца захапляе яго цалкам.
3. акупава́ць, акупі́раваць;
occupy a city акупава́ць, захо́пліваць го́рад
4. займа́ць (пасаду, пост)
occur [əˈkɜ:] v.
1. fml здара́цца, адбыва́цца
2. сустрака́цца, трапля́цца; існава́ць;
This plant occurs throughout Europe. Гэтая расліна сустракаецца ўсюды ў Еўропе.
3. (to) прыхо́дзіць у галаву́;
It occurred to me that… Мне прыйшло ў галаву, што…;
It didn’t occur to him to ask for help. Ён не здагадаўся папрасіць дапамогі.