Verbum

occupy [ˈɒkjupaɪ] v.

1. займа́ць, запаўня́ць (месца, прастору, час);

occupy a flat/seat/post займа́ць кватэ́ру/ме́сца/пост;

University occupies all my time. Універсітэт аднімае ў мяне ўвесь час.

2. займа́цца (чым-н.); удзяля́ць час (чаму-н.);

occupy oneself (in doing smth./with smth.) займа́цца (чым-н.);

The work occupies his whole attention. Гэтая праца захапляе яго цалкам.

3. акупава́ць, акупі́раваць;

occupy a city акупава́ць, захо́пліваць го́рад

4. займа́ць (пасаду, пост)