occupation [ˌɒkjuˈpeɪʃn] n.

1. заня́так, род/хара́ктар заня́ткаў, прафе́сія;

What’s your occupation? Кім вы працуеце?;

He is an engineer by occupation. Ён інжынер па прафесіі.

2. заня́так, спра́ва; правядзе́нне ча́су, ба́ўленне ча́су

3. акупа́цыя;

occupation forces акупацы́йныя во́йскі

4. улада́нне, вало́данне, карыста́нне, арэ́нда

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)