owe [əʊ] v.
1. быць вінава́тым, завінава́ціцца;
How much do I owe you? Колькі я вам вінаваты?
2. быць абавя́заным;
He owes everything to his mother. Ён усім абавязаны маці.
owing [ˈəʊɪŋ] adj. які́ застаўся неапла́чаным;
There is still ₤5 owing. Неабходна заплаціць яшчэ пяць фунтаў.
owing to [ˈəʊɪŋtə] prep. таму́ што, з-за, праз, з прычы́ны;
owing to illness з-за хваро́бы;
I couldn’t come owing to another engagement. Я не мог прыйсці, таму што быў заняты.
own1 [əʊn]adj., pron. свой; ула́сны;
She has money of her own. У яе ёсць свае грошы;
see smth. with one’s own eyes ба́чыць што-н. на свае́ во́чы
♦
(all) on one’s own сам, без дапамо́гі; адзі́н;
come into one’s own атрыма́ць нале́жнае, дабі́цца свайго́; атрыма́ць прызна́нне, уступа́ць у свае́ правы́;
get one’s own back on smb.infml разлі́чвацца/квіта́цца з кім-н.;
hold one’s own стая́ць на сваі́м;
The patient is holding his own. Пацыент змагаецца з хваробай.
own2 [əʊn] v.
1. вало́даць; улада́ць, мець;
Who owns this house? Хто гаспадар гэтага дома?
He behaves as if he owns the place. Ён паводзіць сябе так, нібыта ён тут гаспадар.
2. dated прызнава́цца, прызнава́ць;
own a child прызнава́ць сваё бацько́ўства;
They owned (that) they were wrong. Яны прызналі, што па мы ліліся.
own up [ˌəʊnˈʌp] phr. v. прызнава́цца (у чым-н.);
She owned up to telling lies. Яна прызналася, што сказала няпраўду.
owner [ˈəʊnə] n. улада́льнік, гаспада́р, улада́р; улада́льніца, гаспады́ня, улада́рка;
This car should be returned to its rightful owner. Гэтую машыну належыць вярнуць законнаму ўладальніку.
ownership [ˈəʊnəʃɪp] n.
1. ула́снасць, пра́ва ўла́снасці
2. вало́данне, улада́нне