Verbum

occasion [əˈkeɪʒn] n.

1. вы́падак;

on the oc casion of з наго́ды, з прычы́ны, з вы́падку;

on occasion пры вы́падку, пры пэ́ўных абста́вінах; калі́-нікалі́, ча́сам

2. (ва́жная) падзе́я;

mark an occasion адзнача́ць/святкава́ць яку́ю-н. падзе́ю;

It was quite an occasion. Гэта была сапраўдная падзея;

Today is a special occasion. Сёння адметны дзень.

3. магчы́масць, зру́чны вы́падак;

if the occasion arises калі́ тра́піцца/бу́дзе магчы́масць

4. fml прычы́на, падста́ва;

if the occasion arises калі́ ўзні́кне така́я неабхо́днасць