obligation [ˌɒblɪˈgeɪʃn] n. абавя́зак; доўг; абавяза́цельства;
be under an obligation to smb. быць абавя́заным каму́-н.; быць у даўгу́ пе́рад кім-н.;
You are under no obligation to reply. Вы не абавязаны даваць адказ.
obligatory [əˈblɪgətri] adj. fml абавязко́вы;
Lectures are obligatory for all students. Наведванне лекцый абавязковае для ўсіх студэнтаў.
oblige [əˈblaɪdʒ] v.
1. абавя́зваць;
You are not obliged to do it. Вы не абавязаны гэта рабіць.
2. рабі́ць ла́ску/паслу́гу;
If you need any help, I’d be happy to oblige. Калі патрэбна будзе якая дапамога, заўсёды буду рады вам да памагчы;
I’m much obliged to you. Я вам вельмі ўдзячны.
obliging [əˈblaɪdʒɪŋ] adj. мі́лы, прыя́зны, паслу́жлівы
oblique [əˈbli:k] adj.
1. уско́сны, не непасрэ́дны;
oblique reference (to smth.) уско́сная спасы́лка (на што-н.);
oblique hints цьмя́ныя/двухсэ́нсавыя намёкі
2. ко́сы, нахі́лены;
an oblique angle ко́сы ву́гал
3. ling. уско́сны;
oblique moods уско́сныя лады́
obliterate [əˈblɪtəreɪt] v. руйнава́ць; знішча́ць; сціра́ць;
obliterate from the memory вы́кінуць/вы́красліць з па́мяці;
The town was completely obliterated. Горад быў сцёрты з твару зямлі.
oblivion [əˈblɪviən] n. забыццё (у розных знач.);
consign smth. to oblivion аддава́ць што-н. забыццю́, забыва́ць што-н.;
drink oneself into oblivion напіва́цца да непрыто́мнасці/бяспа́мяцтва
oblivious [əˈblɪviəs] adj. (to/of) які́ не заўважа́е (што-н.); які́ не звярта́е ўва́гі/не зважа́е (на што-н.); які́ не па́мятае;
She was quite oblivious of what was going on. Яна не ўсведамляла, што адбываецца навокал.
oblong [ˈɒblɒŋ] adj.
1. прамавуго́льны;
an oblong frame ра́мка прамавуго́льнай фо́рмы
2. AmE прадаўгава́ты, падо́ўжаны, вы́цягнуты