Verbum

enable [ɪˈneɪbl] v.

1. дава́ць магчы́масць; дазваля́ць;

The new test will enable doctors to detect the disease early. Новы тэст дазволіць урачам распазнаваць гэта захворванне на ранняй стадыі.

2. упаўнава́жваць

enact [ɪˈnækt] v.

1. уво́дзіць у дзе́янне (закон, пастанову і да т.п.)

2. fml разы́грываць (п’есу, ролю)

enamel​¹ [ɪˈnæml] n.

1. эма́ль (у розных знач.)

2. палі́ва

enamel​² [ɪˈnæml] v. пакрыва́ць эма́ллю або́ палі́вай, эмалірава́ць

enamelled​² [ɪˈnæmld] adj.

1. эмалірава́ны, пакры́ты эма́ллю;

enamelled tableware эмалірава́ны по́суд

2. паліва́ны

encamp [ɪnˈkæmp] v. fml размяшча́ць; размяшча́цца; стая́ць ла́герам

encapsulate [ɪnˈkæpsjəleɪt] v. fml (in) ко́ратка выка́зваць, выклада́ць (факт, думку)

enchant [ɪnˈtʃɑ:nt] v.

1. fml чарава́ць, зачаро́ўваць

2. прыво́дзіць у захапле́нне

enchanting [ɪnˈtʃɑ:ntɪŋ] adj. чаро́ўны, абая́льны

enchantment [ɪnˈtʃɑ:ntmənt] n.

1. fml зачарава́нне, чаро́ўнасць, абая́нне

2. чарадзе́йства, чараўні́цтва