Verbum

obstruct [əbˈstrʌkt] v.

1. перагаро́джваць, загаро́джваць; ствара́ць перашко́ды;

obstruct the road загаро́джваць даро́гу; заступа́ць даро́гу;

obstruct the light засланя́ць святло́;

obstruct the traffic заміна́ць ву́лічнаму ру́ху

2. перашкаджа́ць, заміна́ць; абцяжа́рваць, ускладня́ць;

obstruct a plan перашкаджа́ць выкана́нню пла́на

obstruction [əbˈstrʌkʃn] n.

1. перашко́да, замі́нка

2. загаро́да, загрува́шчанне; перашко́да;

The car was parked on the pavement, causing an obstruction. Машыну прыпар кавалі на тратуары, з-за чаго ўтварыўся затор.

3. med. непрахо́днасць; закупо́рка; запо́р;

an intestinal obstruction кішэ́чная непрахо́днасць, кішэ́чны запо́р

obstructionism [əbˈstrʌkʃənɪzəm] n. fml абструкцыяні́зм

obstructive [əbˈstrʌktɪv] adj. які́ перашкаджае, заміна́е

obtain [əbˈteɪn] v. fml

1. атры́мліваць, дастава́ць, набыва́ць;

obtain permission атры́мліваць дазво́л

2. існава́ць, сустрака́цца, быць распаўсю́джаным

obtainable [əbˈteɪnəbl] adj. дася́жны, дасяга́льны, дасту́пны

obtrusive [əbˈtru:sɪv] adj. назо́йлівы, (на)даку́члівы, неадчэ́пны; бесцырымо́нны; які́ кідаецца ў во́чы

obtuse [əbˈtju:s] adj.

1. fml недалёкі, абмежава́ны, невялі́кага ро́зуму

2. тупы́, тупавуго́льны;

an obtuse angle тупы́ ву́гал

obverse [ˈɒbvɜ:s] n. звыч. the obverse 1. fml проціле́гласць, супрацьле́гласць

2. tech. аве́рс; пра́вы/гало́ўны бок (медаля, манеты)

obviate [ˈɒbvieɪt] v. fml пазбяга́ць, уніка́ць (чаго-н.), ухіля́цца (ад чаго-н.); устараня́ць, ліквідава́ць (што-н.);

obviate danger пазбяга́ць небяспе́кі;

obviate the need пазбаўля́ць (ад) неабхо́днасці