Verbum

юрыспрудэ́нцыя

(лац. jurisprudentia = веданне права)

1) сукупнасць навук аб праве; правазнаўства;

2) практычная дзейнасць юрыстаў.

юры́ст

(ням. Jurist < с.-лац. jurista, ад лац. jus, juris = права)

спецыяліст у галіне юрыспрудэнцыі, дзеяч судовых органаў.

юсты́цыя

(лац. justitia = справядлівасць, законнасць)

1) правасуддзе, судаводства;

2) сістэма судовых устаноў (напр. міністэрства юстыцыі).

яку́дза

(яп. jakudza)

мафія, арганізаваны злачынны свет у Японіі.

я́нкі

(англ. yankee)

мянушка амерыканцаў, ураджэнцаў ЗША.

я́пі

[англ. yuppie, ад y(oung) u(rban) p(rofessional) p(erson) = літар. малады гарадскі прафесіянальны чалавек]

малады чалавек (пераважна ў ЗША), які арыентуецца на прафесіяналізм, кар’еру і высокі сацыяльны статус, што выражаецца ў манеры паводзін (падкрэсленая выхаванасць), вопратцы (строгі касцюм) і г. д.

ярлы́к

(цюрк. jarlyk)

1) грамата ханаў Залатой Арды і крымскіх ханаў (XII—XV стст.);

2) лісток на чым-н. з назвай рэчы, указаннем нумара, месца вырабу, цаны або іншых звестак (напр. багажны я.);

3) перан. уласцівасць, якасць, якая прыпісваецца каму-н. па традыцыі, звычцы (напр. вешаць я.).

ятраге́нія

(ад гр. iatros = урач + gennao = параджаю)

мед. захворванне, якое ўзнікае як рэакцыя на няправільна вытлумачаныя хворым словы або паводзіны ўрача, прачытаную медыцынскую літаратуру.

я́хта

(англ. yacht, ад гал. jacht)

невялікае паруснае, маторнае або парусна-маторнае судна, прызначанае для воднага спорту і прагулак.

яхтсме́н

(англ. yachtsman, ад yacht = яхта + man = чалавек)

спартсмен, які займаецца водным спортам на яхтах.