Verbum

эруды́цыя

(лац. eruditio = вучонасць, адукаванасць)

начытанасць, глыбокія і ўсебаковыя веды, дасведчанасць у адной ці некалькіх галінах навукі.

эры́стыка

(гр. eristikos = які спрачаецца)

майстэрства спрачацца, умельства палемізаваць з праціўнікам, выкарыстоўваючы яго промахі.

эрэты́зм

(гр. erethismos)

мед. павышаная нервова-псіхічная ўзбуджальнасць і раздражняльнасць.

эскала́тар

(англ. escalator, ад лац. scala = лесвіца)

прыстасаванне ў выглядзе рухомай лесвіцы з прыступкамі для пад’ёму і спуску людзей або грузаў на розныя ўзроўні (напр. э. метрапалітэна, э. судна).

эскала́цыя

(англ. escalation)

паступовае ўзмацненне, пашырэнне, нарошчванне чаго-н. (напр. э. ваенных дзеянняў, э. агрэсіі).

эскапа́да

(фр. escapade, ад іт. scappata)

экстравагантная выхадка, выпад.

эскапі́зм

(англ. escapism, ад escape = бегчы, ратавацца)

імкненне адысці ад рэальнага жыцця, ад жыццёвых праблем у свет ілюзій, фантазій.

эскапі́ст

(англ. escapist, ад escape = бегчы, ратавацца)

той, хто прытрымліваецца эскапізму.

эскартава́ць

(фр. escorter)

суправаджаць каго-н., што-н. у якасці эскорту.

эскі́з

(фр. esquisse)

1) папярэдні накід малюнка, карціны; накід, план літаратурнага або музычнага твора;

2) малюнак, па якім ствараецца дэкарацыя, тэатральны касцюм і інш.