Verbum

фестыва́ль

(фр. festival, ад лац. festivus = святочны)

масавае свята з паказам лепшых твораў музычнага, тэатральнага, эстраднага, цыркавога або іншага віду мастацтва (напр. ф. мастацкіх фільмаў).

феты́ш

(фр. fétiche, ад парт. feitiço = чары)

1) прадмет, які, паводле ўяўленняў вернікаў, надзелены звышнатуральнай сілай і служыць аб’ектам рэлігійнага культу;

2) перан. аб’ект сляпога пакланення.

фетышы́зм

(фр. fétichisme, ад парт. feitiço = чары)

1) рэлігійнае пакланенне матэрыяльным прадметам (фетышам);

2) перан. сляпое пакланенне чаму-н.

фехтава́ць

(ням. fechten)

займацца адзінаборствам на шпагах, рапірах і інш.

фешэне́бельны

(англ. fashionable, ад fashion = фасон, мода)

элегантны, вытанчана-прыгожы, які адпавядае патрабаванням высокага густу і моды (напр. ф-ая гасцініца).

фе́я

(фр. fée, ад лац. fatum = лёс)

1) істота жаночага полу, здольная рабіць цуды, чараўніца ў заходнееўрапейскай міфалогіі;

2) перан. чароўная жанчына.

фігля́р

(польск. figlarz = жартаўнік)

1) уст. фокуснік, штукар, акрабат;

2) перан. штукар, крыўляка.

фігу́ра

(лац. figura = вобраз, выгляд)

1) форма, абрысы чаго-н.;

2) знешнія абрысы чалавечага цела (напр. стройная ф.);

3) перан. чалавек як носьбіт якіх-н. уласцівасцей (напр. палітычная ф.);

4) перан. важная, значная асоба (напр. буйная ф. у навуцы);

5) становішча цела, прадмета (у танцы, пры палёце) (напр. ф. вальса, ф. вышэйшага пілатажу);

6) ігральная фішка (напр. шахматная ф.);

7) мат. сукупнасць пунктаў на плоскасці або ў прасторы (напр. геаметрычная ф.);

8) моўны зварот, які надае мове асаблівую выразнасць (напр. стылістычная ф.).

фігурава́ць

(лац. figurare = рабіць выгляд, уяўляць)

1) прысутнічаць, знаходзіцца дзе-н., прымаючы ў чым-н. удзел (напр. ф. на мітынгу);

2) называцца, упамінацца (напр. ф. у фельетоне).

фігура́льны

(ад лац. figura = вобраз, выгляд)

вобразны, іншасказальны (напр. ф. выраз).