Verbum

фанк

(англ. funk)

стыль джазавай музыкі, спалучэнне блюза і рэпа з падкрэсленым рытмічным малюнкам.

фантасмаго́рыя

(ад гр. phantasma = прывід + agoreuo = гавару)

прывіды, вычварныя фантастычныя малюнкі, што бачацца чалавеку ў хваравітым стане.

фанта́стыка

(гр. phantastike = уяўляць)

1) штосьці неверагоднае, нерэальнае, заснаванае на творчым уяўленні, на фантазіі;

2) літаратурныя творы, у якіх апісваюцца выдуманыя, не існуючыя ў рэчаіснасці падзеі.

фанто́м

(фр. fantôme, ад гр. phantasma = прывід)

прывід, здань.

фанфаро́н

(фр. fanfaron < ісп. fanfarron, ад ар. farfar = легкаважны)

хвалько, выхваляка.

фарва́тэр

(гал. vaarwater, ад vaar = чысты + water = вада)

1) водны шлях для бяспечнага праходу суднаў, звычайна вызначаны сігнальнымі знакамі (бакенамі, вехамі, буямі);

2) перан. сфера якога-н. уплыву, асноўная лінія, кірунак дзейнасці, творчасці.

фармалі́зм

(фр. formalisme, ад лац. formalis = які датычыцца формы)

1) фармальнае стаўленне да чаго-н. на шкоду справе (напр. ф. у кіраўніцтве);

2) напрамак у эстэтыцы, мастацтве, літаратуры, філасофіі, які надае асноўнае значэнне форме, яе знешняму выражэнню.

фармалі́ст

(фр. formaliste, ад лац. formalis = які датычыцца формы)

1) той, хто фармальна ставіцца да чаго-н. са шкодай для справы;

2) паслядоўнік фармалізму 2.

фарма́льны

(лац. formalis)

1) звязаны з формай, уласцівы форме (напр. ф-ае значэнне слоў);

2) афіцыйны, законны, зроблены па форме (напр. ф-ае абвінавачанне);

3) зроблены для прыліку, такі, дзе захавана толькі знешняя форма (напр. ф. падыход да справы).

фарма́т

(фр. format, ад лац. formatus = сфармаваны)

памер (вышыня і даўжыня) кнігі, папяровага аркуша, карткі і г. д.