Verbum

паро́ль

(фр. parole = слова)

сакрэтнае ўмоўнае слова або фраза для апазнання сваіх у канспіратыўных арганізацыях і на вайсковай службе.

партаты́ўны

(фр. portatif, ад лац. portare = насіць)

зручны для пераноскі, невялікіх памераў (напр. п. магнітафон).

партнёр

(фр. partenaire)

1) удзельнік гульні з кім-н. (на сцэне, у спорце і г. д.), а таксама наогул удзельнік якой-н. сумеснай дзейнасці;

2) краіна — удзельнік якога-н. саюза, блока, пагаднення.

партэ́р

(фр. parterre)

ніжні паверх глядзельнай залы з месцамі для публікі.

парцье́

(фр. portier, ад porte = дзверы)

служачы, які выдае ключы, прымае пошту ў вестыбюлі гасцініцы.

пары́раваць

(ням. parieren, ад фр. parer = адбіваць)

1) адбіваць удар праціўніка (пры фехтаванні);

2) перан. абвяргаць нападкі або довады праціўніка ў спрэчцы, палеміцы (напр. п. абвінавачанні).

парытэ́т

(ням. Parität, ад лац. paritas, -atis = роўнасць)

1) раўнапраўе бакоў пры разборы канфліктаў (напр. у міжнароднай нарадзе);

2) экан. адносіны паміж валютамі розных краін у золаце.

паса́ж

(фр. passage)

1) крытая галерэя з гандлёвымі памяшканнямі па баках;

2) частка музычнага твора, звычайна віртуознага характару.

пасі́ў

(лац. passivus = нядзейны)

1) менш дзейная, менш ініцыятыўная частка арганізацыі, калектыву;

2) сукупнасць даўгоў і абавязацельстваў прадпрыемства (проціл. актыў 2);

3) перавышэнне грашовых замежных расходаў краіны над яе даходамі, атрыманымі з-за мяжы (проціл. актыў 3);

4) тое, што складае адмоўны бок якой-н. з’явы, справы.

пасі́ўны

(лац. passivus)

які не праяўляе дзейнасці, неэнергічны, абыякавы да ўсяго (напр. п. чалавек).