Verbum

пацые́нт

(лац. patiens, -ntis = які пакутуе)

хворы ў адносіных да ўрача, у якога ён лечыцца.

пацыфі́зм

(фр. pacifisme, ад лац. pacificus = прымірэнчы)

палітычная плынь і светапогляд, якія асуджаюць любыя войны.

пацыфі́ст

(фр. pacifiste, ад лац. pacificus = міратворчы)

прыхільнік пацыфізму.

па́шпарт

(польск. paszport < фр. passeport, ад passe = праход + port = гавань)

1) афіцыйны дакумент устаноўленага ўзору, які засведчвае асобу яго ўладальніка;

2) пасведчанне з асноўнымі звесткамі аб якой-н. машыне, абсталяванні (напр. тэхнічны п. аўтамабіля).

пашта́мт

(ням. Postamt)

галоўная паштовая ўстанова горада, якая ажыццяўляе ўсе віды паштовай, тэлеграфнай і тэлефоннай сувязі, а таксама будынак, дзе знаходзіцца гэта ўстанова.

паэ́зія

(гр. poiesis = творчасць)

1) адзін з асноўных жанраў літаратуры, славесная мастацкая творчасць (звычайна ў вершаванай форме), а таксама творы, напісаныя вершамі (проціл. проза);

2) сукупнасць вершаваных твораў якога-н. народа, паэта, часу;

3) перан. што-н. прыгожае, узвышанае.

паэ́ма

(лац. poema, ад гр. poiema = творчасць)

вялікі вершаваны твор з апавядальным або лірычным сюжэтам.

пая́ц

(іт. pagliaccio, ад paglia = салома)

1) камічны персанаж старадаўняга народнага італьянскага тэатра;

2) уст. клоун у цырку, балагане;

3) перан. чалавек, які крыўляецца, паводзіць сябе як клоун.

педа́нт

(фр. pédant, ад іт. pedante = літар. настаўнік, педагог)

той, хто залішне строга прытрымліваецца дробязных, фармальных патрабаванняў у чым-н.

педанты́зм

(фр. pédantisme, ад pédant < іт. pedante = літар. настаўнік, педагог)

празмерны фармалізм, дробязная дакладанасць у чым-н.